Vernici Srpske pravoslavne crkve slave Lazarevu subotu ili Vrbicu, praznik posvećen vaskrsenju pravednog Lazara iz Vitinije koga je Isus Hristos, prema predanju, vaskrsao iz mrtvih. Na Lazarevu subotu ili Vrbicu se beru mlade vrbove grane koje se osveštavaju u crkvi i dele narodu. Vrbica je dečiji praznik, jer je Hristos, prema Jevanđelju, ulazeći u Jerusalim rekao: “Pustite decu meni, jer takvih je Carstvo nebesko”, piše RTS.
Do Drugog svetskog rata, Lazareva subota ili Vrbica, proslavljala se i kao školska svečanost. Deca, lepo obučena i ukrašena zvončićima, su se kretala u povorkama i provodila vreme u igri oko izvora. Prateći elementi ovog praznika imaju biblijsko utemeljenje – posle Lazarevog vaskrsavanja, Isus Hristos ulazi svečano u Jerusalim, a masa razdraganog sveta dočekuje ga svečano i između ostalog, u rukama nose palmove grančice. Današnje grančice od vrbe zamena su za palmine, piše na portalu Srpske pravoslavne crkve.
Narodni običaji i verovanja
Takođe, pored vrbe, bere se cveće koje se potopi u vodu da prenoći, pa se na Cveti tom vodom treba umiti. Običaj je da se mladi među sobom daruju cvećem. U nekim delovima Srbije, od kuće do kuće idu Lazarice, pevaju i igraju i domaćinu i ukućanima i žele dobro zdravlje i sreću.
Vaskrsenje Lazarevo
Lazareva subota ili Subota pravednog Lazara, posvećena je vaskrsenju Lazara koga je Isus Hristos vaskrsao iz mrtvih posle četvorodnevnog prebivanja u grobu. To je videlo mnogo ljudi, pa se vest o Hristovom čudu brzo proširila. Ovaj događaj smatra se u hrišćanstvu pobedom života nad smrću i nagoveštaj Hristovog stradanja i vaskrsenja, koje je osnova novozavetne vere.
Praznik je ustanovljen u Jerusalimu krajem IV veka. Posle vaskrsenja, Lazar je bio episkop na Kipru. Njegove mošti počivaju danas u Carigradu, gde su prenete 890. godine sa Kipra, odnosno iz Kitona kod Larnake, gde je stajala nadgrobna ploča sa natpisom “Hristov prijatelj”.
Mnoge porodice u Srbiji, obeležavaju Lazarevu subotu kao krsnu slavu.
